---

Tijdens de Early Horizon werd de regio geassimileerd door de Pucará Cultuur; in the Middle Horizon, voor de Tiahuanaco-cultuur. Later domineerden de Aymara-koninkrijken. Door de jaren heen kwam de hele regio onder de macht van de Tawantinsuyo. Rond 1540 kwamen min of meer de eerste Spanjaarden op zoek naar land om zich te vestigen. Een van de dertien van het eiland Gallo, Juan de la Torre, leidde de dominantie tussen de bergen Huaynaputina en Tixan. Met de stichting van de stad Moquegua (1541) werd tegelijkertijd de haven van Ilo gecreëerd; Daar werden in 1713 verschillende molens opgericht om de tarwe van de regio te maken. Moquegua onderscheidde zich in de strijd voor onafhankelijkheid en kreeg daarom de titel van stad (9 januari 1823). Een Moqueguano-held, maarschalk Domingo Nieto, vocht dapper in de veldslagen van Junín en Ayacucho. Na de onafhankelijkheid van Peru bleef de administratieve verdeling van het land die van de kolonie behouden met minimale veranderingen, zo ging Moquegua van de vorming van een van de departementen van de Arequipa-administratie naar een van de zeven provincies van het Arequipa-departement, Deze situatie bleef bestaan ​​tot de jaren 1830, toen als gevolg van interne geschillen in Peru en het Boliviaanse interventionisme van Santa Cruz in de Peruaanse politiek en de vorming van de Peru-Boliviaanse Conferedarcioón, de steden Moquegua, Locumba, Tacna en Arica spreken zich uit voor toetreding tot de provincies Alto Peruan. Er wordt echter afgesproken dat er in Zuid-Peru een nieuw departement wordt opgericht, het zogenaamde Litoral Departement met de toenmalige Arequipa-provincies Arica en Tarapacá. Zodra de confederatie is ontbonden, wordt dit nieuwe departement ontbonden, waaraan het later wordt gereorganiseerd door de provincie Moquegua toe te voegen, en wordt het omgedoopt tot het departement Moquegua. Tijdens de oorlog in de Stille Oceaan kreeg de regio de Chileense inval te verduren, die mensen en gebouwen verwoestte. Maar tot op de dag van vandaag zijn de schoonheid van de landschappen en de vriendelijke rust van de inwoners intact gebleven.







In het noorden grenst het aan Puno en Arequipa; in het zuiden met Tacna en de Mar de Grau; in het oosten met de departementen Puno en Tacna; naar het westen met Arequipa en de Mar de Grau (Stille Oceaan die overeenkomt met Peru). Gelegen in het zuidwesten, heeft het kust- en berggebieden. Ubinas, zijn verontrustende vulkaan, is de enige die in heel Peru actief is. Op de hellingen is het land vruchtbaar, in tegenstelling tot de verlatenheid van de toppen.







De hoofdstad, de stad Moquegua, heeft een van de belangrijkste attracties in de viceregalarchitectuur. Opvallend zijn bijvoorbeeld de kerk van Santo Domingo, de ruïnes van de Matriz-kerk, de ruïnes van het klooster van de jezuïeten, het huis van de familie Diez Canseco, het huis van Martina Fernández y Cornejo, het huis van de familie Fernández Dávila. Torens. In de omgeving vallen de valleien van Moquegua, Samegua, Torate, Omate en ook die van Ilo op. Evenzo de Punta Coles, Alto La Villa, observatoria, het uitkijkpunt Cuajone en de rotonde Ilo en aan de andere kant het heiligdom Virgen de la Candelaria. In Ilo is het El Algarrobal-museum een ​​must. In de provincie Mariscal Nieto, 24 kilometer van de stad Moquegua, ligt het district Torata, waar je prachtige dorpshuizen, de indrukwekkende parochiekerk en de steenmolens kunt zien die momenteel in bedrijf zijn. ook de indrukwekkende Cerro Baúl.



In het hoge Andes-deel van Moquegua ligt een van de mooiste valleien van Peru, Carumas, Cuchumbaya en San Cristobal, samen vormen ze een onvergelijkbaar landschap in Moquegua van vruchtbare gronden, van Pre-Inca- en Inca-terrassen die momenteel worden gecultiveerd, vol met canyons. , beken en rivieren die zijrivieren zijn van de Tambo-rivier, we hebben ook de warmwaterbronnen van Cucuumbaya en de mooiste warmwaterbronnen in het zuiden van Peru Putina die samen met de koudwaterrivier de Huatalaque-rivier vormen en overgaat in een rivier van enkele kilometers. lang warm water, in Carumas hebben we de San Felipe-kerk, een juweel van koloniale architectuur gebaseerd op Sikh-steen, de stenen brug, de kruisen van Alto en Huataraquena, de ´´Sarauja´´ is overal in de vallei te zien Typische dans van het gebied en de meest representatieve van het departement Moquegua, van fijne melodieën tot begeleiding van de 40-snarige charango, Carumas, Cuchumbaya en San Cristobal is een vallei die openstaat voor nationaal toerisme en wordt geprojecteerd op naburige landen, in de In het hoogste deel hebben we de Majestic Ubinas en Ticsani, twee woeste vulkanen die over de vallei waken, wat dit gebied tot een sterke toeristische attractie maakt.

---