---

Het was onderkoning Francisco de Toledo die ervoor zorgde dat de verschillende ayllus van indianen die zich in het gebied vestigden in een reductie groepeerden, en koos hiervoor de baai van ´´Guacho´´. Daarom werd deze reductie op 24 augustus 1571 gedoopt met de naam San Bartolomé de Guachu.



Tijdens de onderkoninkrijk Peru behoorde de stad tot de provincie Huaura en werd ze opgericht als haven en vissersbaai. In 1774 kende de onderkoning José Antonio de Mendoza Huacho de categorie stad toe -tot toen het werd beschouwd als een dorp-, waarmee het zijn hoofdplein mocht bouwen.



Huacho was, net als Huaura, een stad die de leden van de bevrijdingsexpeditie onder leiding van José de San Martín ontving en huisvestte, die op 27 november 1820 deelnam aan de bevrijdingskreet op het balkon van Huaura, een feit dat nog steeds onderhevig is aan historische verificatie .



Op 12 februari 1821 wordt Huacho verheven tot een district, behorend tot de provincie Chancay, in het departement Lima. Het congres kende hem de titel van Fidelísima Villa toe op 11 april 1828, onder het voorzitterschap van Don José de La Mar. Op 23 januari 1830 werd de provincie Chancay verenigd met de provincie Santa, met de aanduiding van de Villa als haar provinciale hoofdstad. van Supe. Een paar jaar later werden de twee provincies weer gescheiden, waardoor Chancay in het departement Lima en Santa in het departement Ancash achterbleef. In die tijd werd de stad Huaura opgericht als de hoofdstad van de provincie Chancay. Dit duurde dertig jaar sinds op 23 januari 1866 Huacho werd opgericht als de hoofdstad van de provincie Chancay.



Onder zijn technologische vooruitgang had Huacho vanaf 1892 een stadstramdienst met dierentractie, dat wil zeggen, het gebruik van muilezels of paarden voor zijn beweging, ´´bloedtrams´´ genoemd, een dienst die zich uitstrekte tot Huaura en die van 1920 tot Aan het begin van de jaren '30 raakte het geëlektrificeerd, omdat het de eerste stad was, na Lima, met een eigen elektrische tram.



Sinds 1911 was het het hoofdkantoor van de Northwest Railroad van Peru dat Huacho verbond met Ancón, Sayan en Barranca.



Op 10 november 1874 werd Huacho verheven tot de categorie van stad en bleef de hoofdstad van de provincie, zelfs toen het werd gescheiden van Chancay (de huidige provincie Huaral) en de provincie Huaura werd gecreëerd. Momenteel is de stad Huacho ook de hoofdstad van de regionale regering van Lima.







Het is een stad aan de centrale kust van Peru, hoofdstad van de provincie Huaura en regionaal hoofdkwartier van het departement Lima, gelegen in een baai gevormd door de Stille Oceaan, 148 km ten noorden van de stad Lima, nabij de monding van de rivier. Huaura.



Het ligt dicht bij het nationale reservaat Lomas de Lachay. Het stedelijk gebied beslaat niet alleen de gelijknamige wijk, maar ook de districten Santa María in het oosten en Hualmay in het noorden.



Zittend op de bodem van een brede baai, heeft het een aangenaam en droog klimaat. In de buurt, en dankzij het water dat wordt geleverd door de rivierbeddingen die snel van het westelijke Andesgebergte in de Pasco-knoop vallen - de Huaura-rivier - worden rijst, katoen, suikerriet en verschillende granen verbouwd. Dit heeft geleid tot een belangrijke katoenindustrie en zeep- en oliefabrieken. De zoutvlakten zijn interessant, en de stranden zoals El Paraíso, waar het archeologische complex Bandurria zich bevindt. De belangrijke suikerrietproductie is geconcentreerd in de Huaura-vallei.



Het is goed verbonden met steden in het binnenland, zoals Sayán of Oyón, evenals met steden in het noorden en zuiden, zoals Trujillo of Lima, via de Pan-Amerikaanse snelweg.



Huacho was een van de belangrijkste handelssteden in het noorden van Lima. Een van de attracties is het oude casino, gebouwd door de familie Salinas, landeigenaren in het gebied tot de jaren 1950, en waarvan de verschillende vestigingen afwisselend eigenaar waren van de landgoederen Andahuasi, Quipico, Humaya of Los Ángeles. Andere belangrijke families van landeigenaren in de valleien rond Huacho zijn De Las Casas, Crousillat, De Rutté, Dall´Orto, Letts of Larraburre.



Bevolking: 50.575 inwoners (1993).



Onder de huachanos valt de belangrijke gemeenschap van Aziatische oorsprong op, waarvan de voorouders voornamelijk werden ingehuurd door de belangrijke landgoederen in het gebied.



Huacho heeft een openbare universiteit, de José Faustino Sánchez Carrión National University, die verschillende faculteiten heeft, waaronder de faculteit voor menselijke geneeskunde.











In de buurt van Playa Chica, ten zuiden van Huacho, ligt de archeologische vindplaats van Bandurria-beschaving die de oudste van Amerika zou kunnen zijn. Ze zouden ook leveranciers van vis uit Caral zijn geweest. [3]



10 km. In het oosten van de stad kunnen we The Enchanted Lagoon zien, een product van kwel en irrigatie, de Enchanted Lagoon herbergt verschillende soorten vogels en weelderige vegetatie in zijn ecosysteem. Een van de attracties van deze lagune zijn de boottochten.



De heilige week is een van de meest populaire religieuze activiteiten voor mensen uit Huacho en uit verschillende plaatsen. Huacho staat ook bekend om zijn voortreffelijke stoofschotels zoals: Huachano chicharrón, Huachana-soep, eendceviche, konijnchicharrón, onder anderen.



Het heeft ook stranden zoals El Paraíso, Hornillos, El Colorado; De eilanden Huampanu en Isla Mazorca. We vinden ook uitgestrekte vruchtbare gebieden die algemeen bekend staan ​​als ´´Campiña´´, waar u oude gebouwen kunt zien, zoals de Quipico-boerderij, maar ook kleine boerderijen.

---